حرف تازه – از ابتدای شیوع ویروس کرونا در گیلان واحدهای تصویربرداری در خط مقدم مبارزه با این ویروس منحوس بودند، اصل تشخصی، اقدام و درمان بهعنوان راهبرد برخورد با بیماری برای مواجهه با این ویروس نیز در نظر گرفته شد.
اولین اقدام برای درمان بیماران کرونایی بحث تشخیص بود، تشخیصی که به کمک انجام سیتیاسکن انجام میشد، اما در استان گیلان طی سالیان اخیر تعداد دستگاههای سیتیاسکن کمی وارد شده بود و اکثر بیمارستانهای دولتی در شهرستانهای گیلان از نعمت داشتن این دستگاه جهت تشخیص درگیری ریه به ویروس کرونا محروم بودند.
به همین منظور با تلاشهای انجام شده توسط دانشگاه علوم پزشکی گیلان و در رأس آن ارسلان سالاری ریاست دانشگاه، ۱۰ دستگاه سیتیاسکن وارد استان گیلان شد که در شهرستانهای آستارا، رودبار، لاهیجان، رودسر، لنگرود، صومعهسرا، آستانهاشرفیه و تالش نصب شد. همچنین بیمارستان رازی رشت نیز به یک دستگاه سیتیاسکن تجهیز شد و یک دستگاه دیگر برای بیمارستان پورسینا در نظر گرفته شد که هنوز شرایط مکانی نصب این دستگاه در بیمارستان پورسینای رشت فراهم نشده بهزودی این دستگاه نیز راهاندازی خواهد شد.
اما نکته بسیار مهم در خصوص این تجهیز بیمارستانی در گیلان که بسیار بینظیر بوده است، اینکه تنها چند ماه از حضور ارسلان سالاری در دانشگاه علوم پزشکی گیلان میگذشت که ویروس کرونا شیوع یافت و عملاً گیلان از نظر سیستم تشخیص ویروس کرونا توسط انجام سیتیاسکن دچار بحران بود.
درهرصورت با تلاشهای انجام شده در دوره ارسلان سالاری اتفاقی بینظیر رخ داد و ۹+۱ دستگاه سیتیاسکن وارد گیلان شد، درحالیکه طی سالهای ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۸ در طول ۶ سال تنها ۸ دستگاه سیتیاسکن وارد گیلان شده بود، ضمن آنکه مقدمات وارد شدن ۳ دستگاه سیتیاسکن دیگر برای بیمارستانهای حشمت، ۱۷ شهریور و شفا نیز فراهم شده است.
حال امید است که در آینده نیز این روند ادامه داشته و تجهیز بیمارستانهای دولتی گیلان افزایش یابد، زیرا افزایش دستگاههای تخصصی جهت تشخیص بیماریها باعث کاهش تراکم جمعیت در مراکز درمانی و همچنین کمتر شدن مراجعات مردم به مراکز خصوصی خواهد شد.
در پایان ذکر این نکته مورد اهمیت است که علاوه بر نیاز به دستگاه تشخیص، نیاز جدی به افزایش متخصصین و کارشناسان تصویربرداری نیز در سطح استان لازم است و میبایست در آینده نیز نسبت به افزایش کارشناسان و متخصصین اقدام شود.
ارسال دیدگاه