سکوت از روی رضایت افکار عمومی؛

آبستراکسیون / آرای احتمالی علوی برای ریاست همه آمدند

حرف تازه : این گزارش ساعاتی پیش از جلسه انتخاب هیئت رئیسه تهیه شد و جلسه شورا به دلیل خروج بعضی از اعضا آبستراکسیون شد. تا ساعاتی دیگر تکلیف هیئت رئیسه سال چهارم چهارمین دوره شورای اسلامی شهر رشت مشخص می شود؛ البته مشروط به حضور اکثریت اعضا در جلسه امروز و عدم آبستراکسیون… تا […]

حرف تازه : این گزارش ساعاتی پیش از جلسه انتخاب هیئت رئیسه تهیه شد و جلسه شورا به دلیل خروج بعضی از اعضا آبستراکسیون شد.

تا ساعاتی دیگر تکلیف هیئت رئیسه سال چهارم چهارمین دوره شورای اسلامی شهر رشت مشخص می شود؛ البته مشروط به حضور اکثریت اعضا در جلسه امروز و عدم آبستراکسیون…

تا چند روز پیش نام افرادی همچون سید امیرحسین علوی و فرانک پیشگر از یک سو و محمدحسین واثق کارگرنیا، مسعود کاظمی و مجید رجبی ویسرودی از سوی دیگر برای کاندیداتوری ریاست شورا به گوش می رسید.

رفته رفته پس از جلسات پی در پی اعضای شورا، شنیده ها حاکی از آن بود که علوی و کارگرنیا به عنوان گزینه های نهایی دوطیف نانوشته شورانشینان معرفی خواهند شد. با جدی تر شدن این شنیده ها، رسانه ها سید امیر حسین علوی را که رای طیف اکثریت اعضای شورا را در اختیار داشت فاتح بی دردسر این رقابت می دانستند. اما حالا در فاصله چند ساعت به این انتخاب مهم در سال پایانی شورا زمزمه های دیگری به گوش می رسد و گفته می شود در لحظات پایانی شخص دیگری به عنوان گزینه نهایی طیف اکثریت شورا معرفی می شود که کمی بعید به نظر می رسد و بیشتر به شایعه شبیه است. همچنین شنیده می شود احتمال آبستراکسیون نیز وجود دارد که می تواند به معنای ادامه تلاش برای تغییر نتیجه نهایی باشد.

تجربه سال های گذشته نشان داده است افرادی همچون اسماعیل حاجی پور و سیدرضا موسوی روزان علی رغم پتانسیل رای بالایی که برای ریاست شورا دارند سعی کرده اند به جای ورود به رقابت ریاست شورای شهر، تمرکز خود را معطوف به مدیریت شرایط و در نتیجه تصمیم گیری بهتر نمایند و به عبارت دیگر نقش پدرانه ای در شورای تقریبا جوان رشت ایفا نمایند. این دو عضو با تجربه شورا خودشان نیز به شرایط موجود و وظایف مهم تری که بر دوش دارند واقفند و بارها در محافل مختلف از این مسائل سخن گفته اند و شاید حاجی پور بیش از هر شخص دیگری برای ریاست سید امیرحسین علوی که حالا تجربه کافی هم دارد انگیزه داشته باشد.

از سوی دیگر سومین فردی که در این طیف حضور دارد فاطمه شیرزاد است. بانویی که اثبات کرده است که هرگز منافع فردی را بر منافع جمعی و شهری ترجیح نمی دهد و به دنبال معامله برای رسیدن به جاه و منصب نیست. شاید به همین واسطه برخی رسانه های استان لقب بانوی اخلاق را برای او در نظر گرفته اند. شیرزاد به هیچ عنوان به دنبال ریاست و نایب رییسی شورا نیست و اگر جمع بندی طیف اکثریت شورا بر ریاست علوی باشد قطعا شیرزاد به تصمیم جمع پایبند خواهد بود و به هیچ وجه امکان ندارد سرنوشت بازی حساس ریاست شورا از سوی شیرزاد در لحظات پایانی تغییر کند. احتمال سخنگویی شورا برای فاطمه شیرزاد احتمالی دور از ذهن نیست.

چهارمین فرد در این طیف حجت جذب خواهد بود. کسی که مدت زیادی از حضور او در شورا نگذشته است اما در همین مدت کوتاه نشان داده است که روحیات او با جنجال و هیاهو سازگار نیست اما تصمیمات مستقل می گیرد. به نظر می رسد نزدیک ترین تفکر مدیریت شهری در میان شورا نشینان به حجت جذب، تفکرات علوی باشد و از این رو به احتمال قریب به یقین جذب نیز با ریاست علوی کاملا موافق است. حجت جذب در صورت ریاست علوی در شورا می تواند جایگزین او در کمیسیون بودجه شود و حضور جدی تری در یک سال باقیمانده از عمر شورا را پشت سر بگذارد.

امیرحسین علوی حتی از طیف مقابل نیز شانس رای بالایی دارد تا جایی که برخی معتقد بودند علوی می توانست با حضور در طیف مقابل در مسیری به مراتب ساده تر به ریاست شورا برسد. اما علوی تصمیم گرفت فارغ از توانمندی های فردی در پیشبرد تفکراتش در شرایط مختلف، با طیفی که در اکثر روزهای شورا نقطه نظرات مشترکی داشته است همراه شود. همان طیفی که روزی نشان داد او را دوست دارد اما به او رای آخر را برای پیروزی نمی دهد و شاید اگر زمان به عقب برگردد هرگز آن تصمیم دقیقه نودی را در آن رقابت تکرار نمی کردند. البته آن تصمیم را از نگاه دیگری نیز می توان بررسی کرد و دلیل آن را تجربه کم علوی در شورا در آن سال و در واقع به نوعی حفظ علوی و نسوزاندن فرصت “یک ریاست خوب” برای او در آینده دانست.

اعضای دیگر طیف اکثریت رسولی، پیشگر و نیکومنش هستند. فرانک پیشگر که شنیده شده بود علاقه زیادی به ریاست در سال چهارم شورا دارد شاید راه منطقی به جز همراهی با طیف اکثریت شورا نداشته باشد. پیشگر که سال گذشته در ساعات پایانی رقابت ریاست شورا را به رفیعی واگذار کرد؛ چندی پیش در روزهای استیضاح شهردار رشت از نگاه طیف مقابل  مقصر اصلی در به سرانجام نرسیدن استیضاح شناخته شد و به همین دلیل خودش باید به خوبی بداند حتی اگر بر فرض نزدیک به محال، در ساعات پایانی به او پیشنهادی مبنی بر حضور در طیف مقابل برای حضور در هیئت رئیسه داده شود تنها دلیلش کم کردن یک رای از طیف دیگر و شکست دادن آنها است و شاید در نهایت دستاوردی برای شخص فرانک پیشگر به همراه نداشته باشد. پیشگر هم باهوش تر از آن است که خود را وارد بازی باخت باخت اینچنینی کند. باقی ماندن پیشگر در همین طیف تقریبا حضورش در هیئت رئیسه را قطعی خواهد کرد.

مظفر نیکومنش پیش از این یکبار از سوی برخی رسانه ها برای اینکه رای خود را در دقیقه نود تغییر داده است تحت فشار قرار گرفته بود و برخی رسانه ها معتقد بودند برای سخنگو شدن در شورا رای خود را تغییر داده است که شاید امسال به دنبال جبران آن اتهام ها باشد تا دیگر “بنز” را با “پراید” عوض نکرده باشد.

رضا رسولی هم نشان داده است که با طیف خود همراهی خوبی دارد و در نتیجه اگر نظر طیف بر ریاست علوی باشد او نیز همراه خواهد بود. هرچند شخصا تمایل زیادی برای حضور در هیئت رئیسه طی سالهای گذشته نشان نداده است اما شاید رسولی هم بتواند سهمی از هیئت رئیسه امروز داشته باشد.

علاوه بر این افراد از افرادی مثل مجید رجبی و یا حتی عباس صابر و مسعود کاظمی هم به عنوان حامیان احتمالی علوی از طیف مقابل نام برده می شود.

تا اینجا روی کاغذ همه چیز ایده آل به نظر می رسد… علوی حداقل ۸ رای دارد و شاید سکوت افکار عمومی هم از روی رضایت و به دلیل احتمال بالای ریاست علوی باشد که در اینصورت باید از همین لحظه به او برای ریاستش که در عموم مردم هم پذیرفته شده است تبریک گفت.

اما شاید موضوع به این سادگی ها هم نباشد… هراحتمال ضعیفی هم غیر ممکن نیست… شاید امروز آبستراکسیون را شاهد باشیم و جلسه بعد اوضاع به شکل دیگری شود و شاید امروز در لحظات آخر فردی دیگر برای ریاست اعلام حضور کند. شاید هم همین امروز علوی به راحتی رئیس جدید شورا شود و شاید اصلا کارگرنیا همین امروز لقب رئیس جدید شورا را به خود اختصاص دهد. هیچ چیز غیر ممکن نیست به خصوص در شورای چهارم شهر رشت…

لازم به ذکر است پیش از جلسه شورا با خروج طیف اقلیت، جلسه آبستراکسیون اعلام شد و علوی و هفت عضو حامی ریاست علوی و رفیعی نوده ۹ عضو حاضر در صحن بودند.

photo_2016-08-28_15-13-14